30 Avenue Montaigne
Treed binnen in de 30 Avenue Montaigne, deze “drukke, kleine bijenkorf” waar 75 jaar geleden de Christian Dior-legende werd geboren!
De salons waar de collecties werden gepresenteerd, op de 2e verdieping met uitzicht over avenue Montaigne, waren statige ruimtes. Charles-Frédéric Worth, aan wie de uitvinding van de Haute Couture wordt toegeschreven, had het idee om zijn klanten rijkelijk versierde en verlichte salons te bieden voor het passen, om zo de omstandigheden na te bootsen waarin zijn jurken zouden worden gedragen.
12 februari 1947, de eerste presentatie van de Christian Dior Haute Couture-collectie.
Victor Grandpierre richtte 30 Avenue Montaigne in met neutrale kleuren, zodat de modellen tot hun recht kwamen: “Hij ontwierp de [Paul César] Helleu-salon van mijn dromen”, zei Christian Dior, “in wit en parelgrijs, een Parijse sfeer met subtiele muurverlichting, kristallen kroonluchters en een overvloed aan Kentia-palmen.”
Modeshow van de Herfst-Winter 1953 Haute Couture-collectie, Vivante-lijn.
Enkele dagen voor de presentatie van de collectie werden in deze salons “repetities” georganiseerd, waarbij een eerste reeks van een zestigtal prototypes die het hoofdthema van de collectie illustreerden, in het licht en de luxe van het decor werd bekeken en aangepast. Gedurende de pasrondes en repetities werden sommige prototypes toegevoegd en andere apart gehouden, tot de collectie één geheel vormde. Tenslotte werd drie dagen voor de show de generale repetitie gehouden. De sieraden, sjaals, handschoenen en schoenen die het silhouet de finishing touch zouden geven, werden in deze periode gekozen, terwijl de hoeden, die tegelijkertijd met de collectie door Mizza Bricard werden gecreëerd, uiteindelijk bij elke outfit werden gepast.
Repetities voor de Spring-Summer 1955 Haute Couture-modeshow, lijn A.
Het Bar-pak is een van de meest prominente looks uit de Spring-Summer 1947 Haute Couture-collectie. Het blijft het symbool van de New Look.
De modeshow had een vaste volgorde waar tijdens de repetities veel aandacht aan werd geschonken. Het moest een bepaald “gevoel voor drama” bevatten. Daarom werden de prototypes die de nieuwe mode vertegenwoordigden, in het midden van de show geplaatst. Bekend als “Trafalgars” zouden ze al snel de covers van modebladen sieren!
De rode jurken werden gebruikt als Trafalgar tijdens de modeshows.
De Jungle-jurk, Spring-Summer 1947 Haute Couture-collectie, En 8-lijn.
De volgorde van de show wordt tevens aangegeven op de schema’s. Deze volgt een vaste rangorde. Eerst komen de pakken, vervolgens de formele stadsjurken. Dan de formelere outfits: de cocktailjurken, de korte avondjurken en uiteindelijk de lange avondjurken en baljurken, doorgaans spectaculair geborduurd. De bruidsjurk eindigt de show.
Tijdens deze laatste momenten, werkte het hele modehuis in een sfeer van opwinding. Op de dag van de modeshow, werden de salons gevuld met bloemen, geparfumeerd met Miss Dior en verlicht door de grote kroonluchters. De stoelen werden opgesteld, en elk kreeg een kaartje met een nummer, klaar om de gasten te ontvangen.
De ochtendshow, om 10.30 uur, was voor de pers. De genodigden ontvingen een programma met de naam van ieder prototype en een korte omschrijving. Een opgewonden menigte stroomde de grote salon binnen, en de overloop en trap vulden zich met de laatste gasten en een paar gelukkige medewerkers van het modehuis. Op het laatste moment, helemaal boven, glipten de leerlingen naar binnen om een glimp op te vangen van het spektakel.
Uitnodiging voor de Christian Dior Spring-Summer 1957 Haute Couture-modeshow, voor mejuffrouw Victoire.
Bij de ingang naar de salon, riep een eerste aankondiger, dikwijls een tweede verkoper, de naam van het prototype en het nummer om, in het Frans en Engels. Deze werden herhaald bij de tweede salon en vervolgens voor het publiek op de overloop. In die tijd, was de modeshow een twee uur durende voorstelling, “zonder verhaallijn en zonder interval,” welke plaatsvond in stilte, enkel onderbroken door applaus.
Christian Dior Haute Couture-modeshow in de grands salons.
De laatste gasten zoeken een zitplaats in de salons, 1953.
Christian Dior omgeven door zijn medewerkers die hem feliciteren met zijn succes, 1948.
Na de show stonden alle gasten op en verzamelden zich opgewonden in de grand salon. Kussen en felicitaties in overvloed. Daarna ging Christian Dior naar de paskamers om het evenement te vieren met de modellen en de premières.
Om 15.00 uur vond de tweede presentatie plaats, voor professionele kopers van over de hele wereld. De belangrijkste gasten waren de vertegenwoordigers van de grote Amerikaanse warenhuizen, die duur betaald hadden voor hun plaatsen met aanbetalingen op hun toekomstige aankopen. Madame Luling en Madame Yvonne waren verantwoordelijk voor de Amerikaanse kopers en hadden hun ruimte zorgvuldig voorbereid. In de salons waren drie of vier mensen door het modehuis aangesteld om de geringste poging tot schetsen van de ontwerpen op te sporen.
In het bijzijn van deze “groep specialisten” met hun “fotografische blik”, was de sfeer tijdens de show rustiger. Naderhand, maakten de kopers afspraken met hun verkoopsters om bestellingen te plaatsen. De prototypes werden urenlang bekeken, opgemeten en rondgedraaid! Pas de volgende dag konden de salons de particuliere klanten verwelkomen.
Een potentiële klant uit New York bestudeert de Victorine-jurk uit de Herfst-Winter 1953 Haute Couture-collectie.
Het model France presenteert een look aan Japanse klanten, circa 1950.
Treed binnen in de 30 Avenue Montaigne, deze “drukke, kleine bijenkorf” waar 75 jaar geleden de Christian Dior-legende werd geboren!